ایستگاههای تقویت فشار گاز
هدف از ایجاد ایستگاههای تقویت فشار
همراه با استخراج نفت از مخازن نفتی مقداری گاز نیز تولید می شود كه این گازها را گاز همراه (Assotle Tedgas) می نامند و به صورت محلول در نفت خام وجود دارند كه طی مراحل تفكیك از نفت جدا می شوند قسمتی از گازهای سبك محلول در نفت كه شامل متان و اتان می باشد در بعضی از نقاط مناطق نفت خیز جنوب در تفكیك كننده ای در سر چاه كه به جدا كننده سر چاهی (Wwll head Seperator) معروف است جدا می شود و در نقاطی از مناطق نفت خیز (مانند اهواز) مرحله اول تفكیك در كارخانه بهره برداری وجود دارد.
مراحل دیگر تفكیك كه شامل مرحله دوم به بالا می باشد با ایجاد افت فشار، هیدروكربورها گازی را از نفت جدا می نماید كه این هیدروكربورها عمدتاً شامل می باشند.
در منطقه گچساران، مرحله اول تفكیك عمدتاً در هر چاه وجود دارد و گازهای حاصل از آن به گاز چاهها معروف می باشند كه مستقیماً به واحد تقویت فشار ضعیف فرستاده می شود. و قسمتی از خوراك واحد های تقویت فشار ضعیف را تشكیل می دهد و گارهای مراحل دوم به بالا كه در كارخانه های بهره برداری از طریق افت فشار ایجاد می شوند نیز به واحد تقویت فشار ضعیف ارسال می شود و بدین ترتیب خوراك واحدهای تقویت فشار ضعیف تأمین می گردد. گارهای همراه مزبور پس از تقویت فشار در ایستگاههای تقویت فشار ضعیف و قوی به مخازن زیر زمینی مجدداً برگشت داده می شود تا باعث نگهداری و بالا بردن فشار نفتی شده و بازدهی چاههای نفتی را بالا ببرد لیكن در طرحی كه اخیراً در حال اجرا می با شد و شامل كارخانه های گاز و گازمایع ۱۲۰۰ و ۱۳۰۰ می باشد، گازهای همراه پس از تقویت فشار در كارخانه های تقویت فشار ضعیف به واحد گاز و گاز مایع عودت داده می شود تا مایعات گازی حاصل از آن كه شامل C۳ – C/۷ می باشد گرفته شود مایعات گازی خوراك واحد های پتروشیمی را تشكیل می دهد كه با توجه به نقش صنعت پتروشیمی در كشور اهمیت ایستگاههای تقویت فشار نیز مشخص می شود.
گازهای حاصل از كارخانه های گاز و گاز مایع به شركت عودت داده می شود و قسمتی از ان جهت تزریق به چاهها افزایش بازدهی نفتی به كار میرود.
تاثیر دورکاری بر آثار جانبی حمل و نقل